Woensdag

De Stille Week  

Christja Mees-Henny 

Woendag, de dag van Wodan, de Germaanse oppergod. 'Mittwoch ', de dag van het midden van de week, 'Mercredi', de dag van Mercurius.

Mercurius vertegenwoordigt het element van het levende, de bemiddeling, de beweging, de metamorfose. Mercurius is de god van de genezing, de handel en de dieven.

Woensdag, het midden van de week, staat tussen twee polair gerichte weekhelften in deze Stille Week.

In de eerste helft van de week zien we rumoer van de uiterlijke gebeurtenissen. In de tweede weekhelft voelen we de stilte van het innerlijke Christusmysterie.

Christus zelf staat tussen deze zo verschillende weekhelften in als de grote Mercurius, de genezer, de bemiddelaar tussen hemel en aarde.

Er zijn ook tegenstellingen tussen persoonlijkheden in dit midden van deze week waar te nemen zoals bij voorbeeld de tegenstelling tussen Judas Iskariot en Maria Magdalena.

Deze beiden zijn zes dagen (Joh.12.3) voor het Paschafeest met Christus in het huis van Lazarus en zijn zusters Martha en Maria, in Bethanië tezamen bij een maaltijd.

Maria Magdalena zalft de voeten van Christus met kostbare nardusolie en droogt de voeten met haar haren af. Het hele huis was vol met de geur van dit offer. Maria Magdalena is één en al eerbied en devotie.

Sinds Christus haar genas van haar bezetenheid en zeven demonen bij haar uitdreef, wijdt zij haar leven aan Christus en dient hem met alle liefde, opoffering en overgave van een gereinigde ziel. Je zou kunnen zeggen dat zij Christus een vorm van stervenswijding geeft.

Judas Iskariot staat tegenover Maria Magdalena in een schril kontrast. Judas ziet toe op deze zalving en roept toornig: "Waarom is deze olie niet voor driehonderd denaren verkocht en het geld aan de armen gegeven?"

Hij zeide dit niet omdat hij voor de armen bezorgd was, maar omdat hij wilde hebben wat hem niet toekwam; hij droeg de beurs en bewaarde de giften.

Jezus nu zeide: "Laat haar begaan! Zij heeft het bij voorbaat voor de dag van mijn begrafenis gedaan. Want de armen hebt gij altijd bij u, mij hebt gij niet altijd."

Het is de ergernis over de liefdesdaad van Maria Magdalena die Judas de laatste stoot tot zijn besluit van het verraad geeft.

Judas ziet Jezus als het toekomstige politieke wonder, een wonder van uiterlijke macht, dat in het rijk van deze wereld in de openbaarheid zal gaan treden.

Alles wat binnenleidt in het stille domein van het innerlijke leven, zoals de daad van Maria Magdalena, ziet hij als verkwisting.

Judas verraadt Christus voor 30 zilverlingen. Voor 30 zilverstukken verraadt hij het hemelrijk, het rijk dat niet van deze wereld is, het Godsrijk van de innerlijke ziel.

Het is Ahriman die Judas inspireert, omdat Ahriman nog steeds macht over de mensheid heeft (dus ook over Judas), omdat het zo is dat Christus bij de verzoeking in de woestijn Ahriman niet heeft kunnen overwinnen (Matth. 4 en Lucas 4) met zijn antwoord op de uitdaging van de duivel: stenen in brood te veranderen.

Christus antwoordde Ahriman namelijk: "De schrift zegt: niet door het brood alleen behoudt de mens het leven, maar door elk woord dat komt uit de mond van God."

Groots en hemels zijn deze woorden, maar mensen zijn in het aardse bestaan nu eenmaal gedwongen om hard te werken om zodoende geld te verdienen om het in brood te kunnen veranderen, dat ze moeten eten om te kunnen leven in aardse afhankelijkheid.

Daarom blijven wij mensen op aarde in de macht van Ahriman tot wij de Christuskracht langzaam in ons leven zullen kunnen gaan integreren om de aarde te spiritualiseren.

Niet door een magisch woord in de woestijn heeft Christus op zijn 30ste jaar stenen in brood willen veranderen, daarom kon hij toen Ahriman niet overwinnen.

Maar drie jaar later heeft Christus via de 'geldstenen' van Judas en door zijn offerdaad op Golgotha, door het Leven en de Liefde zelf, door de dood heen, zijn eigen lichaam veranderd in brood en daardoor Ahriman overwonnen. Hij spreekt nu en voor altijd als de grote Mercurius tot ons:

"Ik Ben het Brood des Levens; Wie tot mij komt zal niet hongeren, en wie in mij gelooft, zal nooit meer dorsten. " (Joh.6.36)

en: "Neemt en eet, dit is mijn lichaam. " (Matth.26)

De transsubstantiatie is de toekomstige voeding van Mercurius. Daarmee maakt Christus het ook voor ons mensen mogelijk om Ahriman te overwinnen.

© Het Zonnejaar 1980 - 2024